Soms is het lastig om mensen ergens toe te bewegen. Je zou denken dat een logisch verhaal vertellen, met allemaal argumenten erin waar eigenlijk niemand ‘nee’ tegen kan zeggen, voldoende zou moeten zijn om iedereen in beweging te krijgen. De praktijk blijkt weerbarstiger.
Neem nou de iStandaarden voor de Wmo en Jeugdwet. Deze zijn in het leven geroepen om het voor alle partijen makkelijker te maken: zorgaanbieders én gemeenten. De iStandaarden bevorderen een snelle en soepele informatieoverdracht in de zorg en ondersteuning in het sociaal domein, wat als voordeel oplevert dat er minder administratieve lasten zijn en er dus meer geld overblijft van het budget om te besteden aan zorg. Wie wil dat nou niet?
Uit onderzoek blijkt dat twintig procent van de gemeenten nog geen gebruik maakt van de iStandaarden. Afgelopen week heeft de overheid besloten dat ook zij verplicht gebruik moeten gaan maken van dit systeem. Wij zijn blij met dit besluit.
Nu hebben wij misschien makkelijk praten bij SDO Support, wij kennen zowel de positie van gemeenten als die van zorgverleners. Dat maakt voor ons de keuze voor de iStandaarden vanzelfsprekend. Twintig procent van de gemeenten is nog niet direct overtuigd van het nut ervan. Zo lijkt het, maar vaak zit er een andere reden achter het vasthouden aan de eigen werkwijze! In de praktijk merken wij dat gemeenten erg opzien tegen weer een verandering. En dat begrijpen we. Het gaat natuurlijk ook om complexe processen, die vaak ook nog eens slecht inzichtelijk zijn. Wij kunnen deze gemeenten helpen, voor ons is dat probleem namelijk goed oplosbaar: in een paar dagen brengen wij de vraagstukken, knelpunten en mogelijke oplossingen in beeld met onze processcan. Gemeenten die de onderliggende werkprocessen goed in beeld hebben, zijn het snelst ‘klaar’ met de overstap naar de iStandaarden.
Maar mensen (en gemeenten) in beweging krijgen terwijl ze hier niet op zitten te wachten, is niet altijd makkelijk. Toch zijn er manieren om iemand iets te laten doen wat ze eerst liever niet wilden. In het tijdperk van internet en sociale media is daar een handige ‘tool’ voor gevonden: je maakt er een challenge van! Zo was er al de icebucket-challenge om geld in te zamelen om onderzoek te doen naar de vreselijke spierziekte ALS. Dit zorgde ervoor dat mensen niet alleen in beweging kwamen om ijs over zich heen te gooien en geld te doneren, maar er ook nog eens veel plezier aan beleefden en er een goed gevoel aan overhielden. Of de opruim-challenge, die velen in beweging zette om eindelijk eens alle al jaren ongebruikte spullen uit huis te verwijderen. Zo wordt de klus waar je tegen opziet, omgebogen naar een uitdaging. En omdat je het tegelijkertijd doet met vele anderen, word je nog fanatiek ook.
Zo zaten wij te denken: hoe kun je die laatste twintig procent van de gemeenten zover krijgen om te gaan werken met de iStandaarden? Simpel, zou je denken, door de veranderde wetgeving die afgelopen week door de Eerste Kamer is aangenomen, moeten ze nu wel gaan veranderen. Maar ‘moeten’ is niet leuk en geeft je geen goed gevoel.
Wij gaan daarom graag samen met uw gemeente de iStandaard-challenge aan! En wie weet is deze uitdaging een goede aanleiding om ook andere verbeteringen op te pakken die al een tijdje op uw to-do-lijst staan. Wij zijn u graag van dienst, met onze processcan en met de kennis die we hebben opgedaan bij andere gemeenten die de overstap hebben gemaakt, en gaan samen met u deze challenge tot een goed einde brengen! Want wie zegt er nou ‘nee’ tegen minder administratieve lasten en meer geld overhouden om te besteden aan betere zorg?
Geplaatst op 27 januari 2019